conficiendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of cōnficiō

Participle

cōnficiendus (feminine cōnficienda, neuter cōnficiendum); first/second-declension participle

  1. which is to be prepared or accomplished

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnficiendus cōnficienda cōnficiendum cōnficiendī cōnficiendae cōnficienda
genitive cōnficiendī cōnficiendae cōnficiendī cōnficiendōrum cōnficiendārum cōnficiendōrum
dative cōnficiendō cōnficiendae cōnficiendō cōnficiendīs
accusative cōnficiendum cōnficiendam cōnficiendum cōnficiendōs cōnficiendās cōnficienda
ablative cōnficiendō cōnficiendā cōnficiendō cōnficiendīs
vocative cōnficiende cōnficienda cōnficiendum cōnficiendī cōnficiendae cōnficienda