confingendus
Latin
Etymology
Future passive participle of cōnfingō.
Participle
cōnfingendus (feminine cōnfingenda, neuter cōnfingendum); first/second-declension participle
- which is to be fabricated, invented
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnfingendus | cōnfingenda | cōnfingendum | cōnfingendī | cōnfingendae | cōnfingenda | |
| genitive | cōnfingendī | cōnfingendae | cōnfingendī | cōnfingendōrum | cōnfingendārum | cōnfingendōrum | |
| dative | cōnfingendō | cōnfingendae | cōnfingendō | cōnfingendīs | |||
| accusative | cōnfingendum | cōnfingendam | cōnfingendum | cōnfingendōs | cōnfingendās | cōnfingenda | |
| ablative | cōnfingendō | cōnfingendā | cōnfingendō | cōnfingendīs | |||
| vocative | cōnfingende | cōnfingenda | cōnfingendum | cōnfingendī | cōnfingendae | cōnfingenda | |