confinius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kõːˈfiː.ni.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [koɱˈfiː.ni.us]
Adjective
cōnfīnius (feminine cōnfīnia, neuter cōnfīnium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnfīnius | cōnfīnia | cōnfīnium | cōnfīniī | cōnfīniae | cōnfīnia | |
| genitive | cōnfīniī | cōnfīniae | cōnfīniī | cōnfīniōrum | cōnfīniārum | cōnfīniōrum | |
| dative | cōnfīniō | cōnfīniae | cōnfīniō | cōnfīniīs | |||
| accusative | cōnfīnium | cōnfīniam | cōnfīnium | cōnfīniōs | cōnfīniās | cōnfīnia | |
| ablative | cōnfīniō | cōnfīniā | cōnfīniō | cōnfīniīs | |||
| vocative | cōnfīnie | cōnfīnia | cōnfīnium | cōnfīniī | cōnfīniae | cōnfīnia | |
References
- “confinius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "confinius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- confinius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.