confiscandus
Latin
Etymology
Future passive participle of confiscō.
Participle
cōnfiscandus (feminine cōnfiscanda, neuter cōnfiscandum); first/second-declension participle
- which is to be confiscated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnfiscandus | cōnfiscanda | cōnfiscandum | cōnfiscandī | cōnfiscandae | cōnfiscanda | |
| genitive | cōnfiscandī | cōnfiscandae | cōnfiscandī | cōnfiscandōrum | cōnfiscandārum | cōnfiscandōrum | |
| dative | cōnfiscandō | cōnfiscandae | cōnfiscandō | cōnfiscandīs | |||
| accusative | cōnfiscandum | cōnfiscandam | cōnfiscandum | cōnfiscandōs | cōnfiscandās | cōnfiscanda | |
| ablative | cōnfiscandō | cōnfiscandā | cōnfiscandō | cōnfiscandīs | |||
| vocative | cōnfiscande | cōnfiscanda | cōnfiscandum | cōnfiscandī | cōnfiscandae | cōnfiscanda | |