confiscatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of confiscō.

Participle

cōnfiscātus (feminine cōnfiscāta, neuter cōnfiscātum); first/second-declension participle

  1. confiscated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnfiscātus cōnfiscāta cōnfiscātum cōnfiscātī cōnfiscātae cōnfiscāta
genitive cōnfiscātī cōnfiscātae cōnfiscātī cōnfiscātōrum cōnfiscātārum cōnfiscātōrum
dative cōnfiscātō cōnfiscātae cōnfiscātō cōnfiscātīs
accusative cōnfiscātum cōnfiscātam cōnfiscātum cōnfiscātōs cōnfiscātās cōnfiscāta
ablative cōnfiscātō cōnfiscātā cōnfiscātō cōnfiscātīs
vocative cōnfiscāte cōnfiscāta cōnfiscātum cōnfiscātī cōnfiscātae cōnfiscāta