conformatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cōnfōrmō.
Participle
cōnfōrmātus (feminine cōnfōrmāta, neuter cōnfōrmātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnfōrmātus | cōnfōrmāta | cōnfōrmātum | cōnfōrmātī | cōnfōrmātae | cōnfōrmāta | |
| genitive | cōnfōrmātī | cōnfōrmātae | cōnfōrmātī | cōnfōrmātōrum | cōnfōrmātārum | cōnfōrmātōrum | |
| dative | cōnfōrmātō | cōnfōrmātae | cōnfōrmātō | cōnfōrmātīs | |||
| accusative | cōnfōrmātum | cōnfōrmātam | cōnfōrmātum | cōnfōrmātōs | cōnfōrmātās | cōnfōrmāta | |
| ablative | cōnfōrmātō | cōnfōrmātā | cōnfōrmātō | cōnfōrmātīs | |||
| vocative | cōnfōrmāte | cōnfōrmāta | cōnfōrmātum | cōnfōrmātī | cōnfōrmātae | cōnfōrmāta | |