confovendus
Latin
Etymology
Future passive participle of cōnfoveō
Participle
cōnfovendus (feminine cōnfovenda, neuter cōnfovendum); first/second-declension participle
- which is to be nurtured
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnfovendus | cōnfovenda | cōnfovendum | cōnfovendī | cōnfovendae | cōnfovenda | |
| genitive | cōnfovendī | cōnfovendae | cōnfovendī | cōnfovendōrum | cōnfovendārum | cōnfovendōrum | |
| dative | cōnfovendō | cōnfovendae | cōnfovendō | cōnfovendīs | |||
| accusative | cōnfovendum | cōnfovendam | cōnfovendum | cōnfovendōs | cōnfovendās | cōnfovenda | |
| ablative | cōnfovendō | cōnfovendā | cōnfovendō | cōnfovendīs | |||
| vocative | cōnfovende | cōnfovenda | cōnfovendum | cōnfovendī | cōnfovendae | cōnfovenda | |