confugiendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of cōnfugiō.

Participle

cōnfugiendus (feminine cōnfugienda, neuter cōnfugiendum); first/second-declension participle

  1. which is to be fled (from)

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnfugiendus cōnfugienda cōnfugiendum cōnfugiendī cōnfugiendae cōnfugienda
genitive cōnfugiendī cōnfugiendae cōnfugiendī cōnfugiendōrum cōnfugiendārum cōnfugiendōrum
dative cōnfugiendō cōnfugiendae cōnfugiendō cōnfugiendīs
accusative cōnfugiendum cōnfugiendam cōnfugiendum cōnfugiendōs cōnfugiendās cōnfugienda
ablative cōnfugiendō cōnfugiendā cōnfugiendō cōnfugiendīs
vocative cōnfugiende cōnfugienda cōnfugiendum cōnfugiendī cōnfugiendae cōnfugienda