confugitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of cōnfugiō

Participle

cōnfugitus (feminine cōnfugita, neuter cōnfugitum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnfugitus cōnfugita cōnfugitum cōnfugitī cōnfugitae cōnfugita
genitive cōnfugitī cōnfugitae cōnfugitī cōnfugitōrum cōnfugitārum cōnfugitōrum
dative cōnfugitō cōnfugitae cōnfugitō cōnfugitīs
accusative cōnfugitum cōnfugitam cōnfugitum cōnfugitōs cōnfugitās cōnfugita
ablative cōnfugitō cōnfugitā cōnfugitō cōnfugitīs
vocative cōnfugite cōnfugita cōnfugitum cōnfugitī cōnfugitae cōnfugita