congemino
Latin
Etymology
From con- + geminō (“double”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔŋˈɡɛ.mɪ.noː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon̠ʲˈd͡ʒɛː.mi.no]
Verb
congeminō (present infinitive congemināre, perfect active congemināvī, supine congeminātum); first conjugation
- to redouble
- to repeat
- to reduplicate
Conjugation
Conjugation of congeminō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | congeminō | congeminās | congeminat | congemināmus | congeminātis | congeminant | ||||||
| imperfect | congeminābam | congeminābās | congeminābat | congeminābāmus | congeminābātis | congeminābant | |||||||
| future | congeminābō | congeminābis | congeminābit | congeminābimus | congeminābitis | congeminābunt | |||||||
| perfect | congemināvī | congemināvistī | congemināvit | congemināvimus | congemināvistis | congemināvērunt, congemināvēre | |||||||
| pluperfect | congemināveram | congemināverās | congemināverat | congemināverāmus | congemināverātis | congemināverant | |||||||
| future perfect | congemināverō | congemināveris | congemināverit | congemināverimus | congemināveritis | congemināverint | |||||||
| passive | present | congeminor | congemināris, congemināre |
congeminātur | congemināmur | congemināminī | congeminantur | ||||||
| imperfect | congeminābar | congeminābāris, congeminābāre |
congeminābātur | congeminābāmur | congeminābāminī | congeminābantur | |||||||
| future | congeminābor | congemināberis, congeminābere |
congeminābitur | congeminābimur | congeminābiminī | congeminābuntur | |||||||
| perfect | congeminātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | congeminātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | congeminātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | congeminem | congeminēs | congeminet | congeminēmus | congeminētis | congeminent | ||||||
| imperfect | congeminārem | congeminārēs | congemināret | congeminārēmus | congeminārētis | congeminārent | |||||||
| perfect | congemināverim | congemināverīs | congemināverit | congemināverīmus | congemināverītis | congemināverint | |||||||
| pluperfect | congemināvissem | congemināvissēs | congemināvisset | congemināvissēmus | congemināvissētis | congemināvissent | |||||||
| passive | present | congeminer | congeminēris, congeminēre |
congeminētur | congeminēmur | congeminēminī | congeminentur | ||||||
| imperfect | congeminārer | congeminārēris, congeminārēre |
congeminārētur | congeminārēmur | congeminārēminī | congeminārentur | |||||||
| perfect | congeminātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | congeminātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | congeminā | — | — | congemināte | — | ||||||
| future | — | congeminātō | congeminātō | — | congeminātōte | congeminantō | |||||||
| passive | present | — | congemināre | — | — | congemināminī | — | ||||||
| future | — | congeminātor | congeminātor | — | — | congeminantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | congemināre | congeminārī | congemināns | — | |||||||||
| future | congeminātūrum esse | congeminātum īrī | congeminātūrus | congeminandus | |||||||||
| perfect | congemināvisse | congeminātum esse | — | congeminātus | |||||||||
| future perfect | — | congeminātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | congeminātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| congeminandī | congeminandō | congeminandum | congeminandō | congeminātum | congeminātū | ||||||||
Descendants
- Catalan: conjuminar
References
- “congemino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “congemino”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- congemino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.