congenialitate
Romanian
Etymology
Borrowed from French congénitalité.
Noun
congenialitate f (plural congenialitatăți)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | congenialitate | congenialitatea | congenialitatăți | congenialitatățile | |
| genitive-dative | congenialitatăți | congenialitatății | congenialitatăți | congenialitatăților | |
| vocative | congenialitate, congenialitateo | congenialitatăților | |||