conglutinans
Latin
Etymology
Present participle of conglūtinō
Participle
conglūtināns (genitive conglūtinantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | conglūtināns | conglūtinantēs | conglūtinantia | ||
| genitive | conglūtinantis | conglūtinantium | |||
| dative | conglūtinantī | conglūtinantibus | |||
| accusative | conglūtinantem | conglūtināns | conglūtinantēs conglūtinantīs |
conglūtinantia | |
| ablative | conglūtinante conglūtinantī1 |
conglūtinantibus | |||
| vocative | conglūtināns | conglūtinantēs | conglūtinantia | ||
1When used purely as an adjective.