congruență

Romanian

Etymology

Borrowed from French congruence.

Noun

congruență f (plural congruențe)

  1. congruence

Declension

Declension of congruență
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative congruență congruența congruențe congruențele
genitive-dative congruențe congruenței congruențe congruențelor
vocative congruență, congruențo congruențelor