coniciendus
Latin
Etymology
Future passive participle of cōniciō.
Participle
coniciendus (feminine conicienda, neuter coniciendum); first/second-declension participle
- which is to be connected
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coniciendus | conicienda | coniciendum | coniciendī | coniciendae | conicienda | |
| genitive | coniciendī | coniciendae | coniciendī | coniciendōrum | coniciendārum | coniciendōrum | |
| dative | coniciendō | coniciendae | coniciendō | coniciendīs | |||
| accusative | coniciendum | coniciendam | coniciendum | coniciendōs | coniciendās | conicienda | |
| ablative | coniciendō | coniciendā | coniciendō | coniciendīs | |||
| vocative | coniciende | conicienda | coniciendum | coniciendī | coniciendae | conicienda | |