coniectandus

Latin

Etymology

Future passive participle of coniectō.

Participle

coniectandus (feminine coniectanda, neuter coniectandum); first/second-declension participle

  1. which is to be connected

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative coniectandus coniectanda coniectandum coniectandī coniectandae coniectanda
genitive coniectandī coniectandae coniectandī coniectandōrum coniectandārum coniectandōrum
dative coniectandō coniectandae coniectandō coniectandīs
accusative coniectandum coniectandam coniectandum coniectandōs coniectandās coniectanda
ablative coniectandō coniectandā coniectandō coniectandīs
vocative coniectande coniectanda coniectandum coniectandī coniectandae coniectanda