conisurus

Latin

Etymology

Future active participle of cōnītor.

Participle

cōnīsūrus (feminine cōnīsūra, neuter cōnīsūrum); first/second-declension participle

  1. about to struggle

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnīsūrus cōnīsūra cōnīsūrum cōnīsūrī cōnīsūrae cōnīsūra
genitive cōnīsūrī cōnīsūrae cōnīsūrī cōnīsūrōrum cōnīsūrārum cōnīsūrōrum
dative cōnīsūrō cōnīsūrae cōnīsūrō cōnīsūrīs
accusative cōnīsūrum cōnīsūram cōnīsūrum cōnīsūrōs cōnīsūrās cōnīsūra
ablative cōnīsūrō cōnīsūrā cōnīsūrō cōnīsūrīs
vocative cōnīsūre cōnīsūra cōnīsūrum cōnīsūrī cōnīsūrae cōnīsūra