coniurandus
Latin
Etymology
Future passive participle of coniūrō.
Participle
coniūrandus (feminine coniūranda, neuter coniūrandum); first/second-declension participle
- which is to be conspired
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coniūrandus | coniūranda | coniūrandum | coniūrandī | coniūrandae | coniūranda | |
| genitive | coniūrandī | coniūrandae | coniūrandī | coniūrandōrum | coniūrandārum | coniūrandōrum | |
| dative | coniūrandō | coniūrandae | coniūrandō | coniūrandīs | |||
| accusative | coniūrandum | coniūrandam | coniūrandum | coniūrandōs | coniūrandās | coniūranda | |
| ablative | coniūrandō | coniūrandā | coniūrandō | coniūrandīs | |||
| vocative | coniūrande | coniūranda | coniūrandum | coniūrandī | coniūrandae | coniūranda | |