coniurandus

Latin

Etymology

Future passive participle of coniūrō.

Participle

coniūrandus (feminine coniūranda, neuter coniūrandum); first/second-declension participle

  1. which is to be conspired

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative coniūrandus coniūranda coniūrandum coniūrandī coniūrandae coniūranda
genitive coniūrandī coniūrandae coniūrandī coniūrandōrum coniūrandārum coniūrandōrum
dative coniūrandō coniūrandae coniūrandō coniūrandīs
accusative coniūrandum coniūrandam coniūrandum coniūrandōs coniūrandās coniūranda
ablative coniūrandō coniūrandā coniūrandō coniūrandīs
vocative coniūrande coniūranda coniūrandum coniūrandī coniūrandae coniūranda