coniurati
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔnˈjʊ.ra.tɪ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [konˈjuː.ra.t̪i]
Participle
coniūrātī
- inflection of coniūrātus:
- nominative/vocative masculine plural
- genitive masculine/neuter singular
Noun
coniurati m (second declension)
Declension
Second-declension noun, plural only.
| plural | |
|---|---|
| nominative | coniuratī |
| genitive | coniuratōrum |
| dative | coniuratīs |
| accusative | coniuratōs |
| ablative | coniuratīs |
| vocative | coniuratī |
References
- coniurati in online Latin dictionary, Olivetti