conlaudatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conlaudō.

Participle

conlaudātus (feminine conlaudāta, neuter conlaudātum); first/second-declension participle

  1. alternative form of collaudātus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conlaudātus conlaudāta conlaudātum conlaudātī conlaudātae conlaudāta
genitive conlaudātī conlaudātae conlaudātī conlaudātōrum conlaudātārum conlaudātōrum
dative conlaudātō conlaudātae conlaudātō conlaudātīs
accusative conlaudātum conlaudātam conlaudātum conlaudātōs conlaudātās conlaudāta
ablative conlaudātō conlaudātā conlaudātō conlaudātīs
vocative conlaudāte conlaudāta conlaudātum conlaudātī conlaudātae conlaudāta