conpetitor
Latin
Noun
conpetītor m (genitive conpetītōris); third declension
- alternative form of competītor
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | conpetītor | conpetītōrēs |
genitive | conpetītōris | conpetītōrum |
dative | conpetītōrī | conpetītōribus |
accusative | conpetītōrem | conpetītōrēs |
ablative | conpetītōre | conpetītōribus |
vocative | conpetītor | conpetītōrēs |
Derived terms
Verb
conpetitor
- second/third-person singular future passive imperative of conpetō