conpositus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of conpōnō.
Participle
conpositus (feminine conposita, neuter conpositum); first/second-declension participle
- alternative form of compōsitus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conpositus | conposita | conpositum | conpositī | conpositae | conposita | |
| genitive | conpositī | conpositae | conpositī | conpositōrum | conpositārum | conpositōrum | |
| dative | conpositō | conpositae | conpositō | conpositīs | |||
| accusative | conpositum | conpositam | conpositum | conpositōs | conpositās | conposita | |
| ablative | conpositō | conpositā | conpositō | conpositīs | |||
| vocative | conposite | conposita | conpositum | conpositī | conpositae | conposita | |