conquaesitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conquaerō

Participle

conquaesītus (feminine conquaesīta, neuter conquaesītum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conquaesītus conquaesīta conquaesītum conquaesītī conquaesītae conquaesīta
genitive conquaesītī conquaesītae conquaesītī conquaesītōrum conquaesītārum conquaesītōrum
dative conquaesītō conquaesītae conquaesītō conquaesītīs
accusative conquaesītum conquaesītam conquaesītum conquaesītōs conquaesītās conquaesīta
ablative conquaesītō conquaesītā conquaesītō conquaesītīs
vocative conquaesīte conquaesīta conquaesītum conquaesītī conquaesītae conquaesīta