conquestans
Latin
Etymology
Present participle of conquestō
Participle
conquestāns (genitive conquestantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | conquestāns | conquestantēs | conquestantia | ||
| genitive | conquestantis | conquestantium | |||
| dative | conquestantī | conquestantibus | |||
| accusative | conquestantem | conquestāns | conquestantēs conquestantīs |
conquestantia | |
| ablative | conquestante conquestantī1 |
conquestantibus | |||
| vocative | conquestāns | conquestantēs | conquestantia | ||
1When used purely as an adjective.