conquirendus
Latin
Etymology
Future passive participle of conquīrō.
Participle
conquīrendus (feminine conquīrenda, neuter conquīrendum); first/second-declension participle
- which is to be hunted, collected, investigated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conquīrendus | conquīrenda | conquīrendum | conquīrendī | conquīrendae | conquīrenda | |
| genitive | conquīrendī | conquīrendae | conquīrendī | conquīrendōrum | conquīrendārum | conquīrendōrum | |
| dative | conquīrendō | conquīrendae | conquīrendō | conquīrendīs | |||
| accusative | conquīrendum | conquīrendam | conquīrendum | conquīrendōs | conquīrendās | conquīrenda | |
| ablative | conquīrendō | conquīrendā | conquīrendō | conquīrendīs | |||
| vocative | conquīrende | conquīrenda | conquīrendum | conquīrendī | conquīrendae | conquīrenda | |