conquirendus

Latin

Etymology

Future passive participle of conquīrō.

Participle

conquīrendus (feminine conquīrenda, neuter conquīrendum); first/second-declension participle

  1. which is to be hunted, collected, investigated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conquīrendus conquīrenda conquīrendum conquīrendī conquīrendae conquīrenda
genitive conquīrendī conquīrendae conquīrendī conquīrendōrum conquīrendārum conquīrendōrum
dative conquīrendō conquīrendae conquīrendō conquīrendīs
accusative conquīrendum conquīrendam conquīrendum conquīrendōs conquīrendās conquīrenda
ablative conquīrendō conquīrendā conquīrendō conquīrendīs
vocative conquīrende conquīrenda conquīrendum conquīrendī conquīrendae conquīrenda