conroboratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of conrōborō.
Participle
conrōborātus (feminine conrōborāta, neuter conrōborātum); first/second-declension participle
- alternative form of corrōborātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conrōborātus | conrōborāta | conrōborātum | conrōborātī | conrōborātae | conrōborāta | |
| genitive | conrōborātī | conrōborātae | conrōborātī | conrōborātōrum | conrōborātārum | conrōborātōrum | |
| dative | conrōborātō | conrōborātae | conrōborātō | conrōborātīs | |||
| accusative | conrōborātum | conrōborātam | conrōborātum | conrōborātōs | conrōborātās | conrōborāta | |
| ablative | conrōborātō | conrōborātā | conrōborātō | conrōborātīs | |||
| vocative | conrōborāte | conrōborāta | conrōborātum | conrōborātī | conrōborātae | conrōborāta | |