conroboratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conrōborō.

Participle

conrōborātus (feminine conrōborāta, neuter conrōborātum); first/second-declension participle

  1. alternative form of corrōborātus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conrōborātus conrōborāta conrōborātum conrōborātī conrōborātae conrōborāta
genitive conrōborātī conrōborātae conrōborātī conrōborātōrum conrōborātārum conrōborātōrum
dative conrōborātō conrōborātae conrōborātō conrōborātīs
accusative conrōborātum conrōborātam conrōborātum conrōborātōs conrōborātās conrōborāta
ablative conrōborātō conrōborātā conrōborātō conrōborātīs
vocative conrōborāte conrōborāta conrōborātum conrōborātī conrōborātae conrōborāta