consectatio
Latin
Etymology
Noun
cōnsectātiō f (genitive cōnsectātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | cōnsectātiō | cōnsectātiōnēs |
genitive | cōnsectātiōnis | cōnsectātiōnum |
dative | cōnsectātiōnī | cōnsectātiōnibus |
accusative | cōnsectātiōnem | cōnsectātiōnēs |
ablative | cōnsectātiōne | cōnsectātiōnibus |
vocative | cōnsectātiō | cōnsectātiōnēs |
References
- “consectatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “consectatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- consectatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- consectatio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016