considendus
Latin
Etymology
Future passive participle of cōnsīdō.
Participle
cōnsīdendus (feminine cōnsīdenda, neuter cōnsīdendum); first/second-declension participle
- which is to be seated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnsīdendus | cōnsīdenda | cōnsīdendum | cōnsīdendī | cōnsīdendae | cōnsīdenda | |
| genitive | cōnsīdendī | cōnsīdendae | cōnsīdendī | cōnsīdendōrum | cōnsīdendārum | cōnsīdendōrum | |
| dative | cōnsīdendō | cōnsīdendae | cōnsīdendō | cōnsīdendīs | |||
| accusative | cōnsīdendum | cōnsīdendam | cōnsīdendum | cōnsīdendōs | cōnsīdendās | cōnsīdenda | |
| ablative | cōnsīdendō | cōnsīdendā | cōnsīdendō | cōnsīdendīs | |||
| vocative | cōnsīdende | cōnsīdenda | cōnsīdendum | cōnsīdendī | cōnsīdendae | cōnsīdenda | |