consignatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of cōnsignō.

Participle

cōnsignātus (feminine cōnsignāta, neuter cōnsignātum, adverb cōnsignātē); first/second-declension participle

  1. sealed, signed
  2. attested
  3. registered
  4. consigned

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnsignātus cōnsignāta cōnsignātum cōnsignātī cōnsignātae cōnsignāta
genitive cōnsignātī cōnsignātae cōnsignātī cōnsignātōrum cōnsignātārum cōnsignātōrum
dative cōnsignātō cōnsignātae cōnsignātō cōnsignātīs
accusative cōnsignātum cōnsignātam cōnsignātum cōnsignātōs cōnsignātās cōnsignāta
ablative cōnsignātō cōnsignātā cōnsignātō cōnsignātīs
vocative cōnsignāte cōnsignāta cōnsignātum cōnsignātī cōnsignātae cōnsignāta

References