consiliarius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kõː.sɪ.liˈaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon.si.liˈaː.ri.us]
Adjective
cōnsiliārius (feminine cōnsiliāria, neuter cōnsiliārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnsiliārius | cōnsiliāria | cōnsiliārium | cōnsiliāriī | cōnsiliāriae | cōnsiliāria | |
| genitive | cōnsiliāriī | cōnsiliāriae | cōnsiliāriī | cōnsiliāriōrum | cōnsiliāriārum | cōnsiliāriōrum | |
| dative | cōnsiliāriō | cōnsiliāriae | cōnsiliāriō | cōnsiliāriīs | |||
| accusative | cōnsiliārium | cōnsiliāriam | cōnsiliārium | cōnsiliāriōs | cōnsiliāriās | cōnsiliāria | |
| ablative | cōnsiliāriō | cōnsiliāriā | cōnsiliāriō | cōnsiliāriīs | |||
| vocative | cōnsiliārie | cōnsiliāria | cōnsiliārium | cōnsiliāriī | cōnsiliāriae | cōnsiliāria | |
Noun
cōnsiliārius m (genitive cōnsiliāriī or cōnsiliārī); second declension
References
- “consiliarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “consiliarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "consiliarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- consiliarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- consiliarius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016