consiliatus

Latin

Etymology

Perfect participle of cōnsilior

Participle

cōnsiliātus (feminine cōnsiliāta, neuter cōnsiliātum); first/second-declension participle

  1. consulted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnsiliātus cōnsiliāta cōnsiliātum cōnsiliātī cōnsiliātae cōnsiliāta
genitive cōnsiliātī cōnsiliātae cōnsiliātī cōnsiliātōrum cōnsiliātārum cōnsiliātōrum
dative cōnsiliātō cōnsiliātae cōnsiliātō cōnsiliātīs
accusative cōnsiliātum cōnsiliātam cōnsiliātum cōnsiliātōs cōnsiliātās cōnsiliāta
ablative cōnsiliātō cōnsiliātā cōnsiliātō cōnsiliātīs
vocative cōnsiliāte cōnsiliāta cōnsiliātum cōnsiliātī cōnsiliātae cōnsiliāta