consimțire
Romanian
Etymology
Noun
consimțire f (plural consimțiri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | consimțire | consimțirea | consimțiri | consimțirile | |
| genitive-dative | consimțiri | consimțirii | consimțiri | consimțirilor | |
| vocative | consimțire, consimțireo | consimțirilor | |||