consistoriu
Romanian
Etymology
Borrowed from Latin consistorium or French consistoire.
Noun
consistoriu n (plural consistorii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | consistoriu | consistoriuul | consistorii | consistoriile | |
| genitive-dative | consistoriu | consistoriuului | consistorii | consistoriilor | |
| vocative | consistoriuule | consistoriilor | |||