conspicatus

Latin

Etymology

Perfect active participle of cōnspicor (see, observe, notice).

Participle

cōnspicātus (feminine cōnspicāta, neuter cōnspicātum); first/second-declension participle

  1. seen, observed, noticed
  2. conspicuous

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnspicātus cōnspicāta cōnspicātum cōnspicātī cōnspicātae cōnspicāta
genitive cōnspicātī cōnspicātae cōnspicātī cōnspicātōrum cōnspicātārum cōnspicātōrum
dative cōnspicātō cōnspicātae cōnspicātō cōnspicātīs
accusative cōnspicātum cōnspicātam cōnspicātum cōnspicātōs cōnspicātās cōnspicāta
ablative cōnspicātō cōnspicātā cōnspicātō cōnspicātīs
vocative cōnspicāte cōnspicāta cōnspicātum cōnspicātī cōnspicātae cōnspicāta