constabiliendus

Latin

Etymology

Future passive participle of cōnstabiliō

Participle

cōnstabiliendus (feminine cōnstabilienda, neuter cōnstabiliendum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnstabiliendus cōnstabilienda cōnstabiliendum cōnstabiliendī cōnstabiliendae cōnstabilienda
genitive cōnstabiliendī cōnstabiliendae cōnstabiliendī cōnstabiliendōrum cōnstabiliendārum cōnstabiliendōrum
dative cōnstabiliendō cōnstabiliendae cōnstabiliendō cōnstabiliendīs
accusative cōnstabiliendum cōnstabiliendam cōnstabiliendum cōnstabiliendōs cōnstabiliendās cōnstabilienda
ablative cōnstabiliendō cōnstabiliendā cōnstabiliendō cōnstabiliendīs
vocative cōnstabiliende cōnstabilienda cōnstabiliendum cōnstabiliendī cōnstabiliendae cōnstabilienda