constabilitura
Latin
Participle
cōnstabilītūra
- inflection of cōnstabilītūrus:
- nominative/vocative feminine singular
- nominative/accusative/vocative neuter plural
Participle
cōnstabilītūrā
- ablative feminine singular of cōnstabilītūrus
cōnstabilītūra
cōnstabilītūrā