constituens
Latin
Etymology
Present participle of cōnstituō.
Participle
cōnstituēns (genitive cōnstituentis); third-declension one-termination participle
- setting up, establishing
- deciding, resolving to do something
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | cōnstituēns | cōnstituentēs | cōnstituentia | ||
| genitive | cōnstituentis | cōnstituentium | |||
| dative | cōnstituentī | cōnstituentibus | |||
| accusative | cōnstituentem | cōnstituēns | cōnstituentēs cōnstituentīs |
cōnstituentia | |
| ablative | cōnstituente cōnstituentī1 |
cōnstituentibus | |||
| vocative | cōnstituēns | cōnstituentēs | cōnstituentia | ||
1When used purely as an adjective.