constitutivo
Latin
Adjective
cōnstitūtīvō
- dative/ablative masculine/neuter singular of cōnstitūtīvus
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin cōnstitūtīvus.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kõs.t͡ʃi.tuˈt͡ʃi.vu/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõʃ.t͡ʃi.tuˈt͡ʃi.vu/
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõs.t͡ʃi.tuˈt͡ʃi.vo/
- (Portugal) IPA(key): /kõʃ.ti.tuˈti.vu/
- (Northern Portugal) IPA(key): /kõʃ.ti.tuˈti.bu/ [kõʃ.ti.tuˈti.βu]
- Hyphenation: cons‧ti‧tu‧ti‧vo
Adjective
constitutivo (feminine constitutiva, masculine plural constitutivos, feminine plural constitutivas)
- constitutive (that forms a constituent part of something)
Related terms
Further reading
- “constitutivo”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Spanish
Etymology
From Latin cōnstitūtivus.
Pronunciation
- IPA(key): /konstituˈtibo/ [kõns.t̪i.t̪uˈt̪i.β̞o]
- Rhymes: -ibo
- Syllabification: cons‧ti‧tu‧ti‧vo
Adjective
constitutivo (feminine constitutiva, masculine plural constitutivos, feminine plural constitutivas)
- constitutive (that forms a constituent part of something)
Related terms
Further reading
- “constitutivo”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024