contestans
Latin
Etymology
Present participle of contestor.
Participle
contestāns (genitive contestantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | contestāns | contestantēs | contestantia | ||
| genitive | contestantis | contestantium | |||
| dative | contestantī | contestantibus | |||
| accusative | contestantem | contestāns | contestantēs contestantīs |
contestantia | |
| ablative | contestante contestantī1 |
contestantibus | |||
| vocative | contestāns | contestantēs | contestantia | ||
1When used purely as an adjective.