conticisco
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔn.tɪˈkiːs.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon̪.t̪iˈt͡ʃis.ko]
Verb
conticīscō (present infinitive conticīscere, perfect active conticuī); third conjugation, no supine stem
- alternative form of conticēscō
Conjugation
Conjugation of conticīscō (third conjugation, no supine stem)
indicative | singular | plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | conticīscō | conticīscis | conticīscit | conticīscimus | conticīscitis | conticīscunt | ||||||
imperfect | conticīscēbam | conticīscēbās | conticīscēbat | conticīscēbāmus | conticīscēbātis | conticīscēbant | |||||||
future | conticīscam | conticīscēs | conticīscet | conticīscēmus | conticīscētis | conticīscent | |||||||
perfect | conticuī | conticuistī | conticuit | conticuimus | conticuistis | conticuērunt, conticuēre | |||||||
pluperfect | conticueram | conticuerās | conticuerat | conticuerāmus | conticuerātis | conticuerant | |||||||
future perfect | conticuerō | conticueris | conticuerit | conticuerimus | conticueritis | conticuerint | |||||||
passive | present | conticīscor | conticīsceris, conticīscere |
conticīscitur | conticīscimur | conticīsciminī | conticīscuntur | ||||||
imperfect | conticīscēbar | conticīscēbāris, conticīscēbāre |
conticīscēbātur | conticīscēbāmur | conticīscēbāminī | conticīscēbantur | |||||||
future | conticīscar | conticīscēris, conticīscēre |
conticīscētur | conticīscēmur | conticīscēminī | conticīscentur | |||||||
subjunctive | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | conticīscam | conticīscās | conticīscat | conticīscāmus | conticīscātis | conticīscant | ||||||
imperfect | conticīscerem | conticīscerēs | conticīsceret | conticīscerēmus | conticīscerētis | conticīscerent | |||||||
perfect | conticuerim | conticuerīs | conticuerit | conticuerīmus | conticuerītis | conticuerint | |||||||
pluperfect | conticuissem | conticuissēs | conticuisset | conticuissēmus | conticuissētis | conticuissent | |||||||
passive | present | conticīscar | conticīscāris, conticīscāre |
conticīscātur | conticīscāmur | conticīscāminī | conticīscantur | ||||||
imperfect | conticīscerer | conticīscerēris, conticīscerēre |
conticīscerētur | conticīscerēmur | conticīscerēminī | conticīscerentur | |||||||
imperative | singular | plural | |||||||||||
first | second | third | first | second | third | ||||||||
active | present | — | conticīsce | — | — | conticīscite | — | ||||||
future | — | conticīscitō | conticīscitō | — | conticīscitōte | conticīscuntō | |||||||
passive | present | — | conticīscere | — | — | conticīsciminī | — | ||||||
future | — | conticīscitor | conticīscitor | — | — | conticīscuntor | |||||||
non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
active | passive | active | passive | ||||||||||
present | conticīscere | conticīscī | conticīscēns | — | |||||||||
future | — | — | — | conticīscendus, conticīscundus | |||||||||
perfect | conticuisse | — | — | — | |||||||||
verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
conticīscendī | conticīscendō | conticīscendum | conticīscendō | — | — |
References
- “conticisco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conticisco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.