contignatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of contignō
Participle
contignātus (feminine contignāta, neuter contignātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | contignātus | contignāta | contignātum | contignātī | contignātae | contignāta | |
| genitive | contignātī | contignātae | contignātī | contignātōrum | contignātārum | contignātōrum | |
| dative | contignātō | contignātae | contignātō | contignātīs | |||
| accusative | contignātum | contignātam | contignātum | contignātōs | contignātās | contignāta | |
| ablative | contignātō | contignātā | contignātō | contignātīs | |||
| vocative | contignāte | contignāta | contignātum | contignātī | contignātae | contignāta | |