continuatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of continuō.
Participle
continuātus (feminine continuāta, neuter continuātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | continuātus | continuāta | continuātum | continuātī | continuātae | continuāta | |
| genitive | continuātī | continuātae | continuātī | continuātōrum | continuātārum | continuātōrum | |
| dative | continuātō | continuātae | continuātō | continuātīs | |||
| accusative | continuātum | continuātam | continuātum | continuātōs | continuātās | continuāta | |
| ablative | continuātō | continuātā | continuātō | continuātīs | |||
| vocative | continuāte | continuāta | continuātum | continuātī | continuātae | continuāta | |
Adjective
continuātus (feminine continuāta, neuter continuātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | continuātus | continuāta | continuātum | continuātī | continuātae | continuāta | |
| genitive | continuātī | continuātae | continuātī | continuātōrum | continuātārum | continuātōrum | |
| dative | continuātō | continuātae | continuātō | continuātīs | |||
| accusative | continuātum | continuātam | continuātum | continuātōs | continuātās | continuāta | |
| ablative | continuātō | continuātā | continuātō | continuātīs | |||
| vocative | continuāte | continuāta | continuātum | continuātī | continuātae | continuāta | |
References
- continuatus in Online Latin dictionary, Olivetti
- "continuatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)