contrabandier

Dutch

Etymology

From French contrebandier (smuggler).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌkɔntraːbɑnˈdjeː/, [ˌkɔ̃ntraːbɑ̃ˈdjeː]
  • Hyphenation: con‧tra‧ban‧di‧er

Noun

contrabandier m (plural contrabandiers)

  1. smuggler

Synonyms

Romanian

Etymology

Borrowed from French contrebandier. First attested in 1835.

Noun

contrabandier m (plural contrabandieri)

  1. (obsolete) smuggler
    Synonym: contrabandist

Declension

Declension of contrabandier
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative contrabandier contrabandierul contrabandieri contrabandierii
genitive-dative contrabandier contrabandierului contrabandieri contrabandierilor
vocative contrabandierule contrabandierilor

References

  • contrabandier in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN