contradictus

Latin

Etymology

From contrādīcō.

Participle

contrādictus (feminine contrādicta, neuter contrādictum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative contrādictus contrādicta contrādictum contrādictī contrādictae contrādicta
genitive contrādictī contrādictae contrādictī contrādictōrum contrādictārum contrādictōrum
dative contrādictō contrādictae contrādictō contrādictīs
accusative contrādictum contrādictam contrādictum contrādictōs contrādictās contrādicta
ablative contrādictō contrādictā contrādictō contrādictīs
vocative contrādicte contrādicta contrādictum contrādictī contrādictae contrādicta

References