contrapositio
Latin
Etymology
From contrāpōnō + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔn.traː.pɔˈsɪ.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon̪.t̪ra.poˈs̬it̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
contrāpositiō f (genitive contrāpositiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | contrāpositiō | contrāpositiōnēs |
genitive | contrāpositiōnis | contrāpositiōnum |
dative | contrāpositiōnī | contrāpositiōnibus |
accusative | contrāpositiōnem | contrāpositiōnēs |
ablative | contrāpositiōne | contrāpositiōnibus |
vocative | contrāpositiō | contrāpositiōnēs |
Descendants
- Catalan: contraposició
- French: contraposition
- → English: contraposition, counterposition
- Galician: contraposición
- Italian: contrapposizione
- Portuguese: contraposição
- Romanian: contrapoziție
- Spanish: contraposición
References
- "contrapositio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- contrapositio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.