conversatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of conversō and perfect active participle of conversor.
Participle
conversātus (feminine conversāta, neuter conversātum); first/second-declension participle
- turned around or over
- pondered
- consorted or associated with
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conversātus | conversāta | conversātum | conversātī | conversātae | conversāta | |
| genitive | conversātī | conversātae | conversātī | conversātōrum | conversātārum | conversātōrum | |
| dative | conversātō | conversātae | conversātō | conversātīs | |||
| accusative | conversātum | conversātam | conversātum | conversātōs | conversātās | conversāta | |
| ablative | conversātō | conversātā | conversātō | conversātīs | |||
| vocative | conversāte | conversāta | conversātum | conversātī | conversātae | conversāta | |