convescendus
Latin
Etymology
Future passive participle of convescor
Participle
convēscendus (feminine convēscenda, neuter convēscendum); first/second-declension participle
- to be eating with (someone)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | convēscendus | convēscenda | convēscendum | convēscendī | convēscendae | convēscenda | |
| genitive | convēscendī | convēscendae | convēscendī | convēscendōrum | convēscendārum | convēscendōrum | |
| dative | convēscendō | convēscendae | convēscendō | convēscendīs | |||
| accusative | convēscendum | convēscendam | convēscendum | convēscendōs | convēscendās | convēscenda | |
| ablative | convēscendō | convēscendā | convēscendō | convēscendīs | |||
| vocative | convēscende | convēscenda | convēscendum | convēscendī | convēscendae | convēscenda | |