convincendus
Latin
Etymology
Gerundium of convincō.
Participle
convincendus (feminine convincenda, neuter convincendum); first/second-declension participle
- which is to be convinced
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | convincendus | convincenda | convincendum | convincendī | convincendae | convincenda | |
| genitive | convincendī | convincendae | convincendī | convincendōrum | convincendārum | convincendōrum | |
| dative | convincendō | convincendae | convincendō | convincendīs | |||
| accusative | convincendum | convincendam | convincendum | convincendōs | convincendās | convincenda | |
| ablative | convincendō | convincendā | convincendō | convincendīs | |||
| vocative | convincende | convincenda | convincendum | convincendī | convincendae | convincenda | |