convivatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of convīvor
Participle
convīvātus (feminine convīvāta, neuter convīvātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | convīvātus | convīvāta | convīvātum | convīvātī | convīvātae | convīvāta | |
| genitive | convīvātī | convīvātae | convīvātī | convīvātōrum | convīvātārum | convīvātōrum | |
| dative | convīvātō | convīvātae | convīvātō | convīvātīs | |||
| accusative | convīvātum | convīvātam | convīvātum | convīvātōs | convīvātās | convīvāta | |
| ablative | convīvātō | convīvātā | convīvātō | convīvātīs | |||
| vocative | convīvāte | convīvāta | convīvātum | convīvātī | convīvātae | convīvāta | |