corectat

Romanian

Etymology

Past participle of corecta.

Noun

corectat n (plural corectaturi)

  1. correction, revision

Declension

Declension of corectat
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative corectat corectatul corectaturi corectaturile
genitive-dative corectat corectatului corectaturi corectaturilor
vocative corectatule corectaturilor

Verb

corectat (past participle of corecta)

  1. past participle of corecta