corectat
Romanian
Etymology
Past participle of corecta.
Noun
corectat n (plural corectaturi)
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | corectat | corectatul | corectaturi | corectaturile | |
genitive-dative | corectat | corectatului | corectaturi | corectaturilor | |
vocative | corectatule | corectaturilor |
Verb
corectat (past participle of corecta)
- past participle of corecta