coroczny

Polish

Etymology

From co- +‎ roczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡sɔˈrɔt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂnɘ
  • Syllabification: co‧rocz‧ny

Adjective

coroczny (not comparable, derived adverb corocznie)

  1. yearly; annual (happening every year)

Declension

Declension of coroczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative coroczny coroczna coroczne coroczni coroczne
genitive corocznego corocznej corocznego corocznych
dative corocznemu corocznej corocznemu corocznym
accusative corocznego coroczny coroczną coroczne corocznych coroczne
instrumental corocznym coroczną corocznym corocznymi
locative corocznym corocznej corocznym corocznych

Further reading

  • coroczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • coroczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.